Krótka historia rozwoju systemu

MS-DOS był przemianowaną formą 86-DOS - należącego do Seattle Computer Products, napisanego przez Tima Patersona. Prace nad 86-DOS trwały tylko sześć tygodni, ponieważ był to w zasadzie klon CP/M firmy Digital Research (dla procesorów 8080/Z80), przeniesiony do pracy na procesorach 8086 i posiadający dwie znaczące różnice w porównaniu z CP/M: ulepszoną logikę buforowania sektorów dysku oraz wprowadzenie systemu plików FAT12 zamiast systemu CP/M. Ta pierwsza wersja została dostarczona w sierpniu 1980 roku. Microsoft, który potrzebował systemu operacyjnego dla IBM Personal Computer, zatrudnił Tima Patersona w maju 1981 roku i kupił 86-DOS 1.10 za 75 000 USD w lipcu tego samego roku. Microsoft zachował numer wersji, ale zmienił nazwę na MS-DOS. Udzielił również licencji na MS-DOS 1.10/1.14 firmie IBM, która w sierpniu 1981 roku zaoferowała go jako PC DOS 1.0, jeden z trzech systemów operacyjnych dla IBM 5150, czyli IBM PC. W ciągu roku Microsoft udzielił licencji na MS-DOS ponad 70 innym firmom. MS-DOS został zaprojektowany jako system operacyjny, który mógłby działać na każdym komputerze zawierający procesor z rodziny 8086. Każdy komputer miał mieć swój odrębny sprzęt i swoją własną wersję MS-DOS, podobnie jak to było w przypadku CP/M, przy czym MS-DOS emulował to samo rozwiązanie co CP/M, aby dostosować się do różnych platform sprzętowych. W tym celu MS-DOS został zaprojektowany w strukturze modułowej, zawierający sterowniki urządzeń wewnętrznych (DOS BIOS), obsługę podstawowowych napędów dyskowych oraz konsolę zintegrowane z jądrem systemu i programem ładującym. Wersje OEM tego systemu używały zestawu programistycznego dostarczonego przez Microsoft z podstawowymi sterownikami i standardowym jądrem Microsoft. Z tego też powodu powstało wiele różnych wersji "MS-DOS" dla różnego sprzętu, gdyż każda wersja MS-DOS posiadała inny zestaw sterowników specjalnie przeznaczonych dla różnych sprzętów. Dla przykładu niektóre maszyny, takie jak Tandy 2000, były kompatybilne z MS-DOS, ale nie z IBM, więc mogły uruchamiać oprogramowanie napisane wyłącznie dla MS-DOS bez zależności od sprzętu peryferyjnego architektury IBM PC. We wczesnym okresie istnienia MS-DOS, większa szybkość osiągalna przez programy dzięki bezpośredniej kontroli nad sprzętem miała szczególne znaczenie, zwłaszcza w grach, które często przekraczały granice możliwości współczesnego sprzętu. Bardzo szybko celem stała się architektura kompatybilna z IBM i wkrótce wszystkie komputery z rodziny 8086 ściśle emulowały sprzęt IBM, a na rynku potrzebna była tylko jedna wersja MS-DOS dla stałej platformy sprzętowej. Microsoft planował rozwinąć swój system wraz z zintegrowaniem środowiska UNIX. Zlecił zatem produkcję systemu firmie SCO, która dostarczyła firmie Microsoft oddzielną wersję DOS, opartą o to środowisko i nazwał go Xenixem (bądź XEDOS-em). Nie był on sprzedawany jako produkt dla klientów końcowych, jednak przez niektórych był nazywany jako system: "MS-DOS przyszłości". Wkrótce później pojawił się nowy system uniksowy, zwnay jako System V firmy AT&T. Microsoft wiedział, że konkurencja z tym rodzajem systememu nie przyniesie korzyści, dlatego postanowił porzucić go w 1983 roku i odsprzedać firmie SCO w 1987 roku. Microsoft kontynuował wydawanie swojego systemu aż do końca 2000 roku. Od początku lat 90 system MS-DOS powoli wygaszał swój udział na rynku, zastępując go nowszym systemem graficznym- Windows. Windows 95 nie wymagał już zainstalowanego podsystemu DOS do obsługi, to samo tyczyło się systemów Windows 98 i ME, pomimo tego wciąż pozwalały one na powrót do DOS oraz uruchamianie aplikacji DOSowych z poziomu wiersza poleceń, zachowując tym samym wsteczną kompatybilność. System Windows XP jako pierwszy, konsumencki system oparty o jądro NT, całkowicie zaniechał obsługę systemu DOS, a jedynie zachował wsteczną kompatybilność z programami napisanymi pod DOS, głównie grami. Następcy tego systemu w 64-bitowej wersji nie potafili już uruchomić 16-bitowych aplikacji DOS, dlatego mżna powiedzieć, że historia tego systemu zakończyła się na początku lat XXI wieku. Jako żart prima aprilisowy w 2015 roku, Microsoft utworzyłaplikację Windows Phone o nazwie MS-DOS Mobile, która została przedstawiona jako nowy mobilny system operacyjny i działała podobnie do MS-DOS. Microsoft udzielił prawa do licencji MIT na kod systemu MS-DOS dnia 28 września 2018 r., czyniąc te wersje wolnym oprogramowaniem.

Źródło: Wikipedia