Komendy Linux: Wyświetlanie zawartości folderu

Wyświetlanie zawartości katalogu

Wyświetlanie katalogów, zwane inaczej listowaniem ich zawartości, można wykonać w systemie Linux za pomocą kilku poleceń. System udostępnia bardzo rozbudowane polecenie służące do wykonywania tego typu zadań - jest nim ls. Polecenie to może przypominać jedno z poleceń systemu operacyjnego MS-DOS - wszyscy użytkownicy, którzy znają to środowisko, zapewne poczuli się jak w domu. Jednak wynik działania tego polecenia w Linuksie różni się od tego z systemu DOS. W Linuksie wyświetlana po wykonaniu tego polecenia lista plików i katalogów jest prezentowana w postaci linii, a nie w kolumnie. Trzeba przyznać, że taki zapis utrudnia nieco odczytanie drzewa katalogów i orientację w nim, szczególnie w przypadku gdy użytkownik przyzwyczajony jest do prezentowania go w postaci znanej z MS-DOS. Oto przykład wykonania polecenia dir w systemie Linux:
user@linux:~$ dir
Wykonanie polecenia vdir powoduje wyświetlenie szczegółowych informacji o zawartości bieżącego katalogu; oprócz nazw plików i katalogów podawane są informacje o typie elementu, prawach dostępu do niego, jego właścicielu oraz kilka innych.
user@linux:~$ vdir
Program ten jest bardzo rozbudowany i posiada wiele parametrów, które pokrótce omówię. Wykonanie samego polecenia ls (bez dodatkowych parametrów) da efekt identyczny z tym, jaki powodowało wykonanie polecenia dir. Aby uzyskać więcej informacji na temat zawartości katalogu, powinniśmy zastosować polecenie ls wraz z parametrem - l. Wykonanie tego polecenia w takiej postaci daje wynik identyczny z wynikiem działania polecenia vdir. Jako parametr można podać ścieżkę dostępu do katalogu, którego zawartość chcemy wyświetlić. Jeżeli jej nie podamy, zawsze wyświetlona zostanie zawartość katalogu bieżącego - tego, w którym się obecnie znajdujemy. Najbardziej przydatnym parametrem polecenia ls jest -l; dzięki jego wykonaniu otrzymamy kompletny zestaw informacji na temat zawartości katalogu i typów zawartych w nim elementów. Wyświetlone w poniższym przykładzie informacje, zdobyte wskutek wykonania polecenia z parametrem -1, zinterpretujemy na podstawie pierwszej linii wyniku:
drwxr-xr-x 2 root root 4096 lis 28 17:47 bin
Zapis drwxr-xr-x z kolumny pierwszej składa się z czterech zasadniczych elementów. Pierwsza litera zawsze określa typ elementu. Oto symbole oznaczające typy elementów: A zatem, jak można wnioskować na podstawie zapisu d rwxr+xr-x, rozpatrywany obiekt jest katalogiem.